Pierwsze samodzielne pismo skautowe, założone przez Andrzeja Małkowskiego. Pismo ukazywało się we Lwowie w latach 1911-1914, 1916-1921, 1923-1939. Pierwszy numer Skauta ukazał się 15 października 1911 r. Redagowane przez A. Małkowskiego, pierwsze numery drukowane na bibułce pełniły rolę materiałów propagandowych, które przemycano do pozostałych zaborów. Skautowe artykuły przybliżały metodę skautową, wskazywały jak zakładać zastępy i drużyny. Pierwszy numer otwierał wiersz Ignacego Kozielewskiego Wszystko co nasze Ojczyźnie oddamy, oraz ogłoszono w nim konkurs na odznakę skautową. W kolejnym numerze opublikowano pierwszą wersję prawa skautowego. Najczęściej swoje artykuły zamieszczali: Eugeniusz Piasecki, Olga Drahonowska, Stanisław Gibess, Tadeusz Strumiłło, Jerzy Lewakowski.
Pierwsza przerwa w wydawaniu pisma miała związek z wybuchem I wojny światowej i zajęciem Lwowa przez wojska rosyjskie. Skaut ponownie zaczął ukazywać się w styczniu 1916 r. i nieustannie był wydawany do 1921 r. Po wznowieniu wydawnictwa w 1923 r., pismo przez długi czas miała charakter lokalny. Zmiana nastąpiła dopiero w 1934 r., kiedy to Skaut stał się pismem starszej młodzieży harcerskiej. W latach 1934-1937 ukazywał się wraz z dodatkiem Leśny Duszek.
Kolejnymi redaktorami Skauta byli: Andrzej Małkowski, Ignacy Kozielewski, Czesław Pieniążkiewicz, Kazimierz Tyszka, Julian Saloni, Marian Wolańczyk, Karol Stojanowski, Władysław Kucharski, Stanisław Hibl, Franciszek Machalski, Wiktor Frantz.
Zapraszamy do lektury pierwszego rocznika Skauta:
Skaut Nr 1 - 15 października 1911 Lwów
Skaut Nr 2 - 1 listopada 1911 Lwów
Skaut Nr 3 - 15 listopada 1911 Lwów